Chorei:
sobre o manto negro
do meu soño nocturno.
Chorei bágoas salgadas de amargura,
desas que non mollan
porque non esvaran,
densas, compactas, ...
sucando fazulas.
Mais o azul de lúa non se apagou.
Na noite,
non hai humidade seca.
A lúa leva horas espertándome
cos seus ollos inquisidores.
Non hai ninguén na rúa.
Simplemente,
porque chove.